Ve çok da yazık olduğu anlardan bir tanesi bu, zira bu kadar güzel bir EP'nin bu kadar az bilinmesi resmen israf. Efendim, Barbarella, Hollanda'lı bir stoner hard rock grubu. Şimdi "stoner hard rock" ne derseniz, şöyle derim: stoner rock'ın şişman baslarını alın, gitar tonunu alın (fuzz yükleyin), bunu, ağır bir hard rock etkisiyle birleştirin (normalde stoner rock zaten hard rock altyapısını baz alır, o ayrı) ve dayayın ilginç bir "uzay" etkisini.... evet, uzay. Hayır, bu bir space rock albümü değil, fakat, ışın silahları, koniler ve Jetgiller hesabı bir uzay "havası" bulundurduğunu söylemek mümkün. Albüm kapağı olsun, şarkı isimleri olsun...
Şimdi müziği yukarıda tanımlamış bulunduk aşağı yukarı. Basitçe hard rock riff'leri, stoner tonları, gümbür gümbür bas, hard rock usulü davullar ve stoner rock'ın normalde sahip olduğu duygusuz vokaller (ki ben Josh Homme'u sorumlu tutuyorum bundan) yerine etkileyici, bazen çakal ama her zaman çok güzel vokaller var. Stoner türlerinin genel bir kötü vokal kullanma geleneği var gibi bir şey (1). Şükür ki burada öyle bir durum namevcut, ve bu da müziğe çok güzel katkıda bulunuyor.
Grubun tüketilemez ve insanı rahatça yerinden oynatabilecek bir enerjisi var: arada bunu kırmak ihtiyacını (haklı olarak) hissetseler de, rahatça adamı yerinden kaldırabilecek kadar gaz şarkılar var albümde. Ha, tabii ki grup sadece bu tip hızlı şarkılarla götürmüyor: Sonic Nomad ve Take Me to Your Leader şarkılarına kattığı groove, genel "uzay" havasına yatkın gitar numaraları ve bu şarkıların tempo olarak daha düşük olmasıyla arada kendi kurduğu düzeni bozmaya niyetleniyor. Bu güzel bir şey, zira bir albüm baştan sona harala gürele gidince de sıkabiliyor sonuçta.
Ha, grubun bir eksiği yok mu? Var - Sonic Nomad ve Take Me to Your Leader daha albümü ilk dinleyişte rahatça sıyrılıyor diğer şarkılar arasından, ve bu da diğer şarkılar biraz iç içe geçiyor demek. Neon City, (evet bildiniz) detay bir albüm, soloları olsun, riff'leri olsun.... baştan sona birkaç dinleyişten sonra şarkılar (Monobeep haricinde, o zaten kısalığıyla ayrılıyor) biraz kendi kimliklerini belli etmeye başlıyorlar. Fakat grup, yeterince bağımlılık yaratma katsayısı yüksek müziği ile grup sizi kendisine çeviriyor ve sürekli albümü dinleme isteği yaratarak bu açığını kapatıyor.
Uzun lafın kısası? Albüm mükemmel. Gidin alın dinleyin, pişman olmayacaksınız.
Artılar: Her şey.
Eksiler: Başta şarkıların biraz birbirine geçmesi.
Kime tavsiye edilir: Müzik dinleyen herkese, ne tür dinlediği vark etmez.
Barbarella resmi site: Barbarella
Barbarella bandcamp:Barbarellacamp
Neon City albüm kadrosu:
Jody Peters: gitar ve vokal
Remco Verweij: gitar
Joost Reijnders: bas
Peter Onstein: davul
1. Monobeep
2. Had Enough
3. Neon City
4. Sonic Nomad
5. Humble Stooge Hurricane
6. Take Me To Your Leader
DİPNOT 1: Black metal ve sludge metalin de var buna benzer aptal bir geleneği: kötü prodüksyon. Kardeşim, kırın zincirlerinizi ya, çekilmiyorsunuz bazen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder