Esasen Stolen Babies ile olan tanışıklığım, dark cabaret akımına dayanıyor, zira grubun ortaya çıkıverdiği an The Dresden Dolls yükselişteydi ve ben de o akıma merak sarmaktaydım (her sabah Nobody Buried the Undertaker dinlerdim....) Grubun dark cabaret ile arası son derece az aslında, fakat, bağlantı çok da hatalı sayılmaz. Bu cümleyi açıklamak için, grubun müziğine değineyim.
Şimdi, Stolen Babies'in müziği, tamamen kendine has ve herhangi bir türe çok fazla itibar etmiyor. Temelinde sağlam bir dark cabaret, metal ve endüstriyel müzik duruyor - fakat, grubun, bu ikisine birden ekleyip bu ikisinden çıkarttığı o kadar çok şey var ki, herhangi bir anda herhangi bir türe kayabiliyorlar. Fakat ağırlıklı olarak, "endüstriyel kabare metal" desek olur - klavye, endüstriyel ve kabare arasındaki geçişleri sağlıyor, vokaller Dominique'in çokyönlü vokali sayesinde sert ve yumuşak noktalar arasındaki geçişlere yardımcı oluyor.
Cidden, Dominique Lenore Persi, hayatımda dinlediğim en çeşitli vokaller arasında. Şarkının gereksinimlerine göre gırtlak yırtarcasına scream vokalden (albüme dağılmış vaziyette ve hayır, bu noktada bir Angela Gossow ya da Candace Kucsulain gibi bir brutallikten bahsetmiyoruz) hafif operatik vokal tarzlarına (Lifeless) geçebilmesi bir yana, istediğinde coşkulu olabilmesi (Filistata) ya da sükunetiyle ağır, gizemli takılabilmesi (So Close) ayrı bir yana.... uzun lafın kısası, Stolen Babies vokal konusunda son derece avantajda.
Aslında Stolen Babies'in enstrüman kullanımı her açıdan son derece başarılı. Misal, Gil Sharone'un davulları, death metal şarkısından hızlı rock şarkısına her yere oturtabilecek ritmlerden son derece zevkli, oynak ritmlere kadar her yerde geziniyor ve bu adamın grubun belkemiğini oluşturanlardan olduğunu söylemek çok da abartmak olmaz. Benzer şekilde, zaman zaman yardımcı bir rol üstlenen kavleyeleriyle, Ben Rico endüstriyel etkisini tek başına üstleniyor fakat, bu etkileşim hiçbir zaman grubun geneline ters bir şekilde olmadığı gibi, çok çeşitli yerlere gidebiliyor (Awful Fall, The Button Has Been Pushed, Tall Tales...)
Müziğin kalanının da ondan aşağı kalır yanı yok. Rani Sharone'un bası son derece belirgin ve zaman zaman ciddi can yakacak sivrilikte çıkıyor ortaya. Daha ön planda olan gitarlarda ise Rani Sharone ve ona eşlik eden Davin Givhan var ki, bu ikili istediklerinde hem melodik olabiliyorlar, istediler mi de gaz riff'ler çıkartıp pek çok yeni nesil "metalciyi" utandıracak sertliğe ulaşabiliyorlar ki, aslında grubun çeşitliliği bu konuda da son derece belirgin. Hani A Year of Judges'da son derece rahat giderken Mind Your Eyes'da gaza basan ve daha sonra Swint? or Slude? da apayrı bir şekilde gitar kullanan bu tiplere diyecek sözüm ok.
Grubun kabare kısmını Persi, Rani Sharone ve Ben Rico üstleniyor. En rahat öne çıkan ögelerden bir tanesi zaten Persi'nin akordeonu ile Rico'nun klavye tonları. Akordeon pek çok yerde öne çıkan ve rahatça kendine yer edinen bir enstrüman (Filistata, Awful Fall, Push Button, Tablescrap....) ve en azından bir noktada tam bir dark cabaret şarkısına (ki o da Gathering Fingers) gidiyor. Dark cabaret'den bekleyeceğiniz tip garip ritmler, oynak havalar ve bunların grubun daha sabit (i.e. metal) etkileşimleriyle birleşmesi zaten Stolen Babies'in özü.
Sonuç mu? 2006'da çıkmış olmasına bakmayın, 2000'lerin sayılı efsanelerindendir albüm.
Artılar: Şarkıların çeşitliliği, albümün sürükleyiciliği, müziğin kendine haslığı, bunca sene geçmesine rağmen eskimemiş olması.
Eksiler: Birazcık genel tür bilgisi gerektirebilmesi (dark cabaret, ekstrem metal, vs...)
Kimlere tavsiye edilir: Herkes aslında bakmalı, belli mi olur, seversiniz belki.
Stolen Babies resmi sitesi: Stolen Babies
Stolen Babies myspace: Stolen BabieSpace
There Be Squabbles Ahead albüm kadrosu:
Dominique Lenore Persi: vokal, akordeon
Rani Sharone: bas, mandolin, gitar
Davin Givhan: gitar
Ben Rico: klavye
Gil Sharone: davul
1. Spill!
2. Awful Fall
3. Filistata
4. A Year of Judges
5. So Close
6. Tablescrap
7. Swint? or Slude?
8. Mind Your Eyes
9. Lifeless
10. Tall Tales
11. Push Button
12. Gahering Fingers
13. The Button Has Been Pushed
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder