Puissance - Grace of God

Martial industrial garip bir tür, zira "industrial"ı az "martial"ı çok bir müzik içeriyor: müziğin kökeninde aslında neo-klasik ve neo-folk türlerini besleyen Avrupa müzikal toplulukları yatıyor. Müziğin etkileşimi bol: yukarıdakiler haricinde ambient, dark ambient etkisi olan var, daha endüstriyel olarak power electronics ile harmanlayan var, sadece death industrial hesabı bir "atmosfer" yaratmaya çalışan var: ve hepsinde, az ya da çok, askeri imgelemler ve/ya ritmler (marş ve bando ritmleri) var.

Puissance ise aslında çok klişe ve çok bilindik bir topluluk, fakat klişe diye es geçilmemesi gerekmekte. Grup Equilibrium Music bünyesinden çıkıyor, ki bu adamların bize Triarii, Across the Rubicon, Infestation, Les Fragments de la Nuit, Arditi, Ashram, Hexperos ve daha öncede Aenima gibi isimleri veren şirket oldukları düşünülürse, bu bile bir artı puan olarak yazılabilir Puissance'ın hanesine.

Bir kere bariz bir şekilde martial industrial türünün "endüstriyel" yönünü de en az "ordu" yönü kadar ağır kullanan nadir topluluklardan (misal Trioire, Triarii ve pek çok diğerleri canlı enstrümanları tercih ediyorlar.) Synthesizer kullanımı, türün standart özelliği olan çeşitli siyasi figürlerin konuşmalarından alınmış ufak parçalarla, sözlerle ve etkileyici ritmlerle harmanlanıyor ve ortaya ilginç bir müzik çıkıyor. Vokaller bazen sadece konuşmadan ibaretken bazen resmen koroya yaklaşan melodilerle yükselebiliyor - vaaz verilmesi ile gerçekten ağıt yakılması arasında gidip gelen bir vokal tarzı hakim albüme.

Albümün bir diğer yönü ise, son derece sakin ve son derece epik bir albüm olması. Grace of God'ın insanlığın gezegenden silinmesi için yalvaran, doğaya tapma ayininden tutun da, Walls of Freedom'ın daha "romantik" askeri tınılarına, Conspiracy'nin silah fabrikası çağrıştıran havasına kadar, her şarkı ayrı bir savaş sahnesi, ayrı bir güzellik. Albümde boş yok denebilir, ki zaten 8 şarkıcık bir albümden bahsediyoruz, bir zahmet boş olmasın arada.

Sözlere gelirsek.... Ekstremist solcu denilebilecek bir duruşa sahip bir albüm Grace of God ve her zaman çok ilginç sözlere sahip. Gerçekten de, dinlerken, insanın aklına uygun adım yürüyen askerleri ya da özgürlüğü için ayaklanan halkları getirecek atmosferi asla yakanızdan düşmüyor ve eğer sözlere kulak veriyorsanız rahatça verilen mesajı algılıyorsunuz. İşin ilginci, "mesaj" o kadar da bodoslama ya da "Abi yine mi, niye ısarlar kendi siyasi görüşünü kulağıma sokuyor bu insanlar ya!?" dedirtecek tipten değil (ve bir System of a Down "siyasiliğinden" kesinlikle bahsetmiyoruz.)

Uzun lafın kısası, genellikle endüstriyel müziğin alt-sınıflarından sayılan martial industrial türünün (ben folk derdim aslında, ya da post-modern müzik, bilemeyeceğim) en güzel örneklerinden birisidir albüm. Birazcık açık fikirli olan herkese tavsiye edilir.

Artılar: Atmosfer, şarkıların genel güzelliği, askeri ritmler ve genel olarak oturaklı olması.
Eksiler: Herkese hitap etmeyebilecek olması, kısalığı.
Kimlere tavsiye edilir: Martial industrial sevenlere ve genel olarak Equilibirium Music gibi firmaları takip edenlere.

Puissance myspace: http://www.myspace.com/puissancebackincontrol
(Grubun resmi sitesi, artık namevcut)

Grace of God albüm kadrosu:
Henry Möller
Frederik Söderlund
(nedense bu adamların hangisi ne yapıyor albümde bir türlü bulmayı başaramadım, fakat ikisi oluşturuyorlar grubu, orası kesin)



1. Grace of God
2. Stance
3. Walls of Freedom
4. Warzone
5. In Death
6. Conspiracy
7. Brittle
8. Loreto