Şimdi, Worm Ouroboros'u tanımlamak için ortaya en çok atılan tabir "ambient" oluyor zira ambient müziğin ses yapılanmalarından nasibini almış bir post-rock grubu Worm Ouroboros. Adamların yakaladıkları müzik ise atmosferik post-rock kadar basitçe anlatılabilecek bir şey değil maalesef. Müziği tanımlayabilecek ifade ise "yavaştan yavaştan" olacaktır. Şarkılar yavaştan yavaştan ilerliyor, genellikle uzunlar ve müzik kendi içinde gayet güzel bir iniş-çıkış ritmine sahip. Bir nehrin (geleceğim) dalgalanıp durulması gibi müzik.
Caz usulü davul düşünün; dinamik, yumuşak ama yeri gelinde kendini daha ön plana çıkartmasını bilen.... bu davulun eşlik ettiği müziğin de (yeri geldiğinde distortiona kaçsa da) genellikle sakin, ince tonlarda gitar ve her daim arka planda dalgalanmalar yaratan bas olduğunu düşünün. Şimdi, bütün bunlara, billur gibi, resmen new wave'den çıkıp gelmiş bir vokal ekleyin. İşte Worm Ouroboros böyle bir şey. Şarkıların yapısı, dingin ama gayet dinamik: enstrümanlar uyum içerisinde, fakat birden bir enstrüman öne geçebiliyor veya herkes normalde sakince ilerleyen tempoyu tutarken birden sertleşebiliyor. Misal, Failing Moon'un sonlarında davul birden ataklara ve twin pedal geçişlere giriyor, ya da Brittle Heart'ta arasıra çıkagelen ufak ziller (davul zili değil, bildiğiniz küçük zil, dulcimer gibi) birden müziğin önüne geçebiliyor. Bu med-cezir hali zaten grubun en büyük avantajı.
Neden nehirden bahsettiğime gelince: grubun albüm kapaklarına ve albümün içindeki resimlere yaraşır bir "dingin nehir kıyısı" atmosferi fazlasıyla belirgin. Ki, altıncı şarkı Riverbed sırf bu sebeple güzel bir isme sahip bile denebilir, zira adamların nehir çağrışımı çok kuvvetli. Sanki albümdeki şarkılar bir nehir kıyısında, çeşitli zamanlarda geçiyor (misal Goldeneye bariz bir şekilde gece veya Winter kış) ve bu açıdan yarı-konsept diyebiliriz albüm için.
Ki, grubun en güzel yanı bu: atmosferleri zaman zaman açılsa da, genellikle albüme hakim olan duygu hüzün. Dingin, artık sakinlemiş bir hüzün: hani bazen, göğsünüzün içinde bir şeyler sızlar, neden bilmezsiniz, çok hoşunuza da gitmez ama yine de hissetmekten mutluluk duyarsınız? İşte bu albüm o hissin müziğe dökülmesinden oluşuyor.
Son zamanların aynı anda hem çok konuşulmuş hem de es geçilmiş albümlerindendir, kaçırmayın derim. Fakat, ufak bir uyarı: eğer sabrınız fazla değilse ve bir şarkıya beş dakikadan uzun katlanamıyorsanız, uzak durun (ki zaten o vakit ne işiniz olur post-müziklerle....)
Artılar: Atmosfer, sükuneti, huzur vermesi, "süpergrup" adına saçma sapan bir "ürün" sunmuyor olması.
Eksiler: Ağır ilerleyen şarkılar sebebiyle biraz sabır gerektirebilmesi.
Kimlere tavsiye edilir: Post-rock ve deneysel şeyleri sevenlere.
Worm Ouroboros myspace: http://www.myspace.com/wormouroboros
Worm Ouroboros albüm kadrosu:
Lorraine Rath: vokal, bas
Jessica Way: vokal, gitar
Justin Green: davul (şu anda ise grubun davulcusu Aesop Dekker)
1. Through Glass
2. A Birth A Death
3. Winter
4. Goldeneye
5. Failing Moon
6. Riverbed
7. Brittle Heart
8. Pearls
9. A Death A Birth
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder