Efendim, She Loves Pablo, Hırvat bir stoner rock grubu. Evet. Zagreb'den gelen grubun icra ettiğim müzik ise, zaman zaman modern rock esintileri yedirilmiş stoner heavy rock. Bu ne demek derseniz, basitçe açıklayayım: modern rock'ın riff tarzını, heavy stoner rock'ın groove etkisiyle birleştiren grup, fuzz basılmış gitar tonları, homur homur bas, hızlı davullar ve gırtlaktan gelen hoş, tok bir vokal ile son derece bağımlılık yapan, zaman zaman sert, zaman zaman yumuşak ama her zaman çok güzel bir müzik ortaya çıkartmış. Müziğin ortaya dökülüşünde hard rock ve blues rock etkisi zaman zaman öne çıkıp zaman zaman kayboluyor ve She Loves Pablo usulü diyebileceğimiz bir şekilde her zaman müziğin bir yerlerinde mevcutlar.
Grubun avantajlarıyla başlayalım. Grubun yarattığı modern stoner rock havası takdire şayan, ve bunu ara sıra heavy ve psych rock ile birleştiriyor olmaları daha da güzel. Vokaller, çoğunlukla vokaliste gelince fazlasıyla sallapati seçimler yapan bir türde son derece güzel bir yerde. Bunun yanında, her şarkıyı aynı tarz riff/groove üzerine kurmak yerine, müziği farklı yerlere götürerek albümün ilgiyi asla kaybetmemesini sağlıyor olmaları mevcut.
Ki aslında Mother of All'u güzel yapan ve ilgimi (misal The Buffalos'un albümünden daha çok) çekmiş olmasının sebebi burada. Şarkılar aynı "hava" çevresinde dönüyor olabilirler fakat tek bir istisna haricinde aynı değiller. Her şarkı albüme bir şeyler katıyor ve albümü bir şekilde ilerletiyor, ve grubun belirli bir eksen çevresinde dönerken aslında elini korkak alıştırmamış olması ve rahatça hareket edebiliyor olması da grubun duruşunu kuvvetli ve müziğini olgun yapıyor.
Şimdi, bu noktada aslında albümün tek dezavantajı ortaya çıkıyor: Sunload ve White Sands şarkıları. Şöyle ki, Sunload aslında Summit ile benzer stilde ve White Sands de rahatça unutulabilir bir şarkı. Hele hele bu ikili ardından birbiri ardına ilginç numaralar sergiledikleri üç şarkıyı ortaya atmaya başlayınca grup, albümün ortalarında bir zayıflık oluşuyor. Zira önceden bütün şarkılar kendi içinde albüme bir yenilik getirirken, bu ikisi hiçbir şey getirmiyor diyebiliriz. Şarkılar kötü değil, sadece albümün geneli düşünüldüğünde zayıf kalmış o kadar.
Ha tabi bu ufacık tefecik sorun nokta aşıldığında gelinen şarkılar ise apayrı. Ol' Billy'nin gümbür gümbür ama gece hayatı kokan rock sıçramasından sonra, No'nun dans müziği olarak gelmesi ve Slo Diesel'ın da yavaş, resmen stoner doom sınırlarında gezen bir şarkı olması uyarınca albüm çok güzel bir sona doğru rahatça kayıyor. Ki aslında yukarıda bahsettiğim duraklama noktası haricinde de albümün rahatça akıyor olduğu bir gerçek. Her zaman aynı tempoyla gitmeyerek kendini inişli-çıkışlı bir tempoya oturtuyor ve sizi rahatça sürüklüyor.
Sonuç? Çok ama çok güzel bir albüm bu. Hele hele grup da albümü bedava bandcampinden dağıtırken...
Artılar: Müzik, grubun yarattığı bileşke, şarkıların güzelliği, vokal, son üç şarkı.
Eksiler:Sunload ve White Sands tümseği.
Kimlere Tavsiye Edilir: Stoner rock, heavy rock ve hard rock sevenlere.
She Loves Pablo bandcamp: She Loves Pablocamp
Mother of All albüm kadrosu:
Domagoj: vokal, gitar
Hrvoje: bas
Jimi: gitar, piyano/klavye, perküsyon, vokal
Leo: davul
1. All Down
2. Ain't No Blossom Here
3. Summit
4. I am the Motor
5. Over It All
6. Sunload
7. White Sands
8. Ol' Billy
9. No
10. Slo Diesel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder