Buckaduzz kimdir? Norveç'li bir ilginç grup Buckaduzz. Her zamanki gibi, önce tür karmaşasından bir kendimi kurtarmak adına, belirteyim: müzikleri birkaç türün bileşkesinden oluşuyor. Bunu tek terimde ancak psychedelic-stoner-blues rock olarak tanımlayabiliyorum. Stoner rock'ın şişman gitar tonları ve groove eğilimini, blues altyapısıyla birleştiren grup, bu şekilde insanda garip sırıtmalar ve beynin dört köşeden başlayan şekillere sokmak dışında, aynı zamanda uzayıp giden psychedelic geçişlerle de rahatça etkisi altına alıyor.
Gandhi's Gunn için kullandığım "hipnotik" tanımı aslında Buckaduzz için de geçerli, hatta Buckaduzz için daha da geçerli. Grup o kadar yüksek seviyelerde bir uyuma sahip ki, tek bir organizma gibi hareket ediyorlar ve kendi kendine takılan pek çok şey (gitar, bas, davul, vokal) biraraya geldiğinde insanı resmen hipnotize ediyor. Sonuçta ait olduğu türlerin melodik ve oynak yapısı gereği ortaya dökülenler de buna uygun oluyor ve kendinizi kafa sallar, parmak şaklatır halde buluyorsunuz. Ha, bu aynı zamanda bir dezavantaj çünkü bilhassa blues ve psychedelic geçişlerde her şey detaylara gizleniyor ve bu durumda kendinizi kaptırıp bunları kaçırma olasılığınız artıyor.
İlk adımda göze çarpan bir şey, maalesef, vokaller. Benim başıma bu çok geliyor: tam zevk almaya başlamışken vokal giriveriyor ve ilk birkaç dinleyişte vokal müziğin kalanıyla o kadar ters düşüyor ki resmen müziği bırakıp kaçasım geliyor. FAKAT, bazen, müzik, vokale sadece bir süre diş bileyip sonra tıpış tıpış alışmama gidecek kadar güzel oluyor ve bu da o anlardan bir tanesi. Buckaduzz'ın müziği o kadar güzel ki, hangisi olduğunu belirleyemediğim vokalistlerinin (lejanda bakmanız yeterli) çoğunlukla sanki post-hardcore/sludge albümündeymiş gibi takılmasını bir kenara bırakabiliyorsunuz. İşin kötüsü, son şarkıda adamın gösterdiği gibi, bu adam gayet güzel blues rock vokali yapabiliyor istediğinde....
The Big Slow'a dönersem, ismi çok yanlış seçilmiş bir EP çünkü ne o kadar büyük (20 dakika mı ne epi topu) ne de o kadar yavaş. Orta halli bir temponun çevresinde geziniyor, ama ne hızlandığında ne de yavaşladığında dengenizi bozacak kadar bodos yapmıyor bunu. Vokale de alıştınız mı, albümü koyup rahatça kayıp gidebilirsiniz. Ve, söylemeden geçemeyeceğim, King Crab albümün tavan anı. 13 küsür dakikalık bu şarkı, psychedelic ve blues etkilerini fazlasıyla öne çıkartıyor ve her saniyesi apayrı bir güzellik. Grubun uyumu, sürükleyiciliği, atmosferi, neyi varsa bu şarkıda ve EP'yi tamamen dinlemeseniz bile, bu şarkıyı mutlaka baştan sona dinlemelisiniz.
Uzun lafın kısası, eğer bu türlerle aranız varsa ve/ya Atlastaki grupları takip ediyorsanız/seviyorsanız, bu EP'yi mutlaka dinleyin, zira pişman olmayacaksınız. Biraz vokaline alışması zaman alan, ama tekrar tekrar dinledikçe daha da güzelleşen bir EP olmuş The Big Slow. Ki, Buckaduzz bu noktada, içerdikleri türlere giriş için ideal denebilecek derecede açık bir albüm yapmış desek, çok da yalan olmaz.
Artılar: Grubun uyumu, müziğin güzelliği, türlerin bileşkesinin adam gibi yapılması, çok ama çok güzel bir albüm olması.
Eksiler: Uzun bir süre vokale alışılamaması, ilk başta çok basit bir müzik gibi gözüküp dinleyiciyi uzaklaştırabilmesi, çok kısa olması.
Kime tavsiye edilir: Stoner, blues, psychedelic rock türlerinden hoşlananlara, bu türlere yakın duran şeyleri sevenlere ve keşfetmek isteyenlere.
Buckaduzz myspace: Buckaduzzspace (resmi site namevcut)
The Big Slow albüm kadrosu:
Markus Lie Andersen: yankılar (sanırım gitar)
Ole Rokseth – homurdanan uyarılar (sanırım vokal)
Sondre Mæland – kehanetler (sanırım... ne bu şimdi ya)
Martin Gerlyng - darbeler (sanırım davul)
Jo "Silver wolf" Scharning - bas (artık grubun bir parçası olmadığından bunu yazmışlar normal bir şekilde)
1. Aquanaut
2. Gunslinger
3. King Crab
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder