13 Ağustos 2010 Cuma

The Last Dance - Once Beautiful

Darkwave akımının garip bir özelliği vardır, kendisini tek bir kalıba tamamen otrutmayı sevmez. EBM ve türevleri olan endüstriyel müzik türlerinin tersine, darkwave daha deneysel bir türdü (ki, aslında new wave, cold wave, ve no-wave gibi de türlere babadır).

The Last Dance, bu alanda birazcık ilginç bir konuma sahip. The Crüxshadows'un müziğine nispeten daha yakın durmakta: bilhassa, çoğunlukla düz ve duygusuz vokalleri ve sağlam synthesizer kullanımı ile. Fakat, aynı zamanda canlı gitar ve bas kullanarak tamamen sentetikleşmekten rahatça sıyrılan da bir grup. Grubun bu albüme dek tek sorunu, prodüksyon kalitesindeydi: zira önceki albümlerin prodüksyonu o kadar rezildi ki, çoğu zaman bir grup insan tamamen birbirinden habersizce enstrümanlarına abanıyorlarmış gibi bir tablo çıkıyordu.

Neyse ki, Once Beautiful bu sorundan muzdarip değil. Başı sonu belli, her enstrümanın ayrı ayrı duyulduğu ve "vokalin arka mahalleden gelmediği" bir albüm. Bu noktada, kendisini çok ilginç bir bileşke olarak tanımlıyor: gotik rock anlarının harmanlandığı synthesizer yüklü geçişler ve ikisi arasında neredeyse mükemmel bir denge dinliyorsunuz. Elektronik eğilimlerini canlı enstrüman desteğiyle veren grup hiçbir şekilde sıkıcı ya da tekdüze bir müzik sunmuyor. Müzik hem bariz hem daha gizli değişimlerden geçiyor ve güzel bir dinamiğe sahip.

Aslında darkwave'in gotik müzikten aldığı en büyük etmen karanlık atmosferi idi, ki The Last Dance de bu konuda istisna değil. Albüme derin ve insanın içini burkan bir hüzün yüklü, sanki bir türlü insanın yakasını bırakmayan pişmanlıkların ve asla önüne geçemediği korkularının müziğe dökülmesinden müzik yaparmışçasına bir havaya sahip. Gençliğinin geri gelmeyeceğine yanan "güzel"lerden, aşkını kaybetmiş ama bu kayıp karşısında öfkeli ve kırgın aşıklara.... genel bir kırılmışlık ve çaresizlik havası var Once Beautiful'da, sanki gerçekten "bir zamanlar güzel" olan şeylerin bir kaydı gibi.

Bu güzelliği tek zedeleyen şey ise, iki adet çok da akılda kalmayan şarkı: "That Never Was" ve "Wake Me Screaming" biraz fazla havada kalıyor ve diğer şarkıların sahip olduğu rahatça ayırd edilebilir havadan biraz yoksun. Dolayısıyla albüm gayet güzel ve sürükleyici giderken birden karşınıza çıkıp tökezletmesi biraz hayal kırıklığı yaratsa da, gayet güzel ve hüzünlü müzik severlerin rahatça sevebileceği bir albüm Once Beautiful. Baktığınıza pişman olmazsınız.

Artılar: Eşsiz havası, güzel şarkıları ard arda dizmesi, Scarlet Leaves ya da Myriad Form misali atmosferik yaratacağım derken sweep gitarlarla tekdüzeliğe kaymaması, rock etkisi.
Eksiler: Bazen sıkabiliyor olması, ve bu tip şarkıların akışını aksatması.
Kime tavsiye edilir: Dans müzikleri, dark wave, eski gotik ve/ya post-punkla arası olan herkese.

The Last Dance resmi sitesi: http://www.thelastdance.com/index.html
The Last Dance myspace: http://www.myspace.com/thelastdance

Once Beautiful albüm kadrosu
Jeff Diehm - vokal
Rick Joyce - Gitar
Peter J. Gorritz - Bas
Ivan Dominguez - Davul
(Nedense klavye ve sampling kime ait yazmıyor...)



1. Distantly
2. Once Beautiful
3. Secrets
4. World Down
5. December
6. Wish Me Closer
7. That Never Was
8. Special Little Gift
9. Wake Me Screaming
10. Desperately Still
11. Together Alone
12. Becoming Forver

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder