Frank the Baptist - The New Colossus

Post-punk'ın darkwave ile buluştuğu bir akım aslında uzun süreden beri var, fakat genellikle bu tip topluluklar, gitarı yardımcı enstrüman olarak kullanırlar ve diğer enstrümanları ön plana çıkartmaya çalışırken genellikle müziği uyumsuz, kendi kafasına göre takılan parçalardan ibaret bir hale sokarlar.

Frank the Baptist, bunun istinsası olarak karşıma çıkan ikinci topluluk (ilki, The Last Dance'tir.) Aslında bu adamlara tamamen tesadüf eseri rastladım, fakat karşıma çıkan en ilginç topluluklardan biri olarak kalbimde rahatça bir yer edindiler. Şimdi, her şeyden önce neye benzediğini aradan çıkartalım: Frank the Baptist, elektronik rock olarak geçiyor, fakat her ne kadar endüstriyel/darkwave etkisine sahipse de, bu şekilde sınıflandırılması yanlış olacaktır. Ortadaki müzik daha çok darkwave etkisini atmosfer kullanımı, vokal usulü ve birazcık da gitar kullanımıyla hissettiren post-punk.

İlginç kısım zaten Frank the Baptist'in post-punk diyip kalmayarak, kullandıkları ritmler olsun, genel havaları olsun, hatta birkaç noktada sözler (Nautical Miles, Iron Water and Wood) ve/ya şarkıların kendileri olsun (If I Speak, When the Sky, Nautical Miles) bir denizci havası hakim. Kullanılan ritmler ve vokal melodileri bu konuda fazlasıyla etkili aslında; ki, bazı diğer zamanlarda (misal Beg, Steal and Borrow gibi) bir kabare etkisi sezilmiyor değil.

Ki zaten Frank the Baptist'i darkwave gitar teknikleri kullanan alelade bir post-punk grubu olmaktan öteye taşıyan şey bu tip farklı yerlere taşınmış olan müzik desek yerinde olur. Harlot of Nations (ya da Ever) gibi punk etkisi fazla bir şarkıdan tutun da, The Wrong House misali bir ballad benzerine kadar albümde türlü türlü şarkılarla karşılaşıyorsunuz. Hatta, benim grupla tanışmama sebep olan şarkı, Scars Forever için Western filmlerine benzer bir hava taşıyor demek mümkün, grup o derece çeşitli. Hoş, her şarkıda aynı numaraları çekmektense farklı şeyleri deneyip kendi özüne sadık kalmayı tercih eden gruplara bu atlasta hangi gözle baktığımı ise bilmeyen yok diye düşünmekteyim.

Her zaman olduğu gibi, bu albümün de bir iki ufak tefek sorunu mevcut, tabii ki. Frank the Baptist'in (grup üyesi olanın, grubun tamamının değil) kullandığı vokal zaman zaman son derece yavan olabiliyor. Bunda belki de vokal filtrelemesi ve benzeri numaraların neredeyse hiç kullanılmamış olması var: darkwave usulü vokalin kulağa zor gelmesinin sebebi de zaten vokalin dengesizliği ve bu tip teknik geliştirmelerden yoksun olarak kaydedilmesidir her zaman. Ki bu durumda müzik son derece dinamik olunca, aşağı yukarı aynı çizgiden kaymayan vokal sade kalabiliyor.

Bir diğer negatif noktayı darkwave ve gotik etkileşimin ağır basması olarak belirtebilirim - bu esasen bence Frank the Baptist'i güzel yapan bir unsur, fakat gotik müzik sevmeyen ve/ya gotik müziğin (bilhassa ülkemizde) daha az bilinen çeşitli yönleriyle işi olmayanlara garip gelme olasılığı fazla ve bu açıdan herkese gitmeyebilecek bir albüm. Haricinde ise, son derece güzel. 2007'de çıkmış olması, doğal olarak beni, bunu nasıl kaçırdık, sorusuna itmiyor değil tabi, o ayrı.

Artılar: Müzik. Genel olarak.
Eksiler: Vokal problemi, herkesi bağlamayabilecek olması ve/ya bazı türlerle tanışıklık gerektirmesi.
Kimlere tavsiye edilir:Gotik müzik sevenlere, değişik şeyleri sevenlere, post-punk hayranlarına.

Frank the Baptist resmi sitesi: Frank the Baptist
Frank the Baptist myspace:Frank the Baptistspace

The New Colossus albüm kadrosu(bildiğim kadarıyla)
Frank the Baptist: vokal ve gitar
Benn Ra: bas
Fez Wrecker: gitar
Phantomas: davul




1. Prelude
2. If I Speak
3. When the Sky
4. Harlot of Nations
5. Beg, Steal and Borrow
6. The Wrong House
7. Ever
8. Nautical Miles
9. Scars Forever
10. Call the Tune
11. Iron, Water and Wood
12. Cosmonauts