Lydia - Illuminate

Başımıza taş mı yağacaktır nedir, ben, BEN, bir indie rock albümü seviyorum? Yıllar yılı özellikle indie rockçılara ve The Doors hayranlarına demediğimi bırakmadıktan sonra, özellikle üstüne giderek indie rock'ın sadece hipster seviyesi lüzumsuz karşı-kültür arayışına beceriksizce çanak tutması gibi garip birtakım tezleri sağa sola saçtıktan sonra...? E sene 2012'ye yaklaştı tabi.

Neyse. Lydia, en azından benim lanetimden bağımsız olmayarak, ben keşfettiğimde çoktan dağılmış bulunan bir grup. Kendilerini ise, bir gün, şarkı sözleri üzerine bir wiki'de, She Wants Revenge şarkı sözü bakarken keşfettim. İlgimi çeken şey ise albüm kapaklarıydı, müzikten çok. Fakat dinlemeden edemeyecektim ve bir şekilde dinlemeyi başardıktan sonra, Illuminate albümüne aşık oldum.

Lydia'nın tarzı aslında tam olarak indie rock denebilecek bir tarz değil, fakat indie rock sınıfına girmeyi hak edecek özellikleri var. Müzik son derece nazik: genellikle yumuşak tonda gitar, atmosferik klavye, yumuşacık vokal, hafif davul, sakin bastan oluşuyor. Bu son derece basit formülün ne kadar etkili olduğu ise apayrı bir olgu. Fakat bundan bahsedebilmek için, albümün bir özelliğinden bahsetmemiz gerekir: albümdeki bütün şarkılar, kendisinden önceki şarkıdan gelen bir ufacık ses parçacığı ile öncekine, sonuna koyduğu benzer bir parça ile de bir sonrakine bağlanıyor. Bu şekilde ilerleyen albümü aslında upuzun, tek bir şarkı olarak görmek mümkün.

Ki, aslında şarkıları birbirinden ayırmak, bundan dolayı birazcık sürüyor. Sonuçta her şarkı bir Lydia-usulü-müzik ile dolu ve bu müzik belirli bir yönde ilerleyince birden "ya dur hangi şarkıydı bu?" diye sora sora ilerliyorsunuz. Albüm ancak defalarca ve defalarca dinledikten ve üstüne biraz yattıktan sonra kendi içindeki dinamikleri ve şarkılar arasındaki ufak ama dünyalar kadar büyük farkları ortaya koyuyor.

Ki vokal harmonileri, gitar/davul uyumu, buna dahil olan davul atakları ve zaman zaman öne çıkan, zaman zaman geriye çekilen baslar ile dolup taşan şarkılar kendi içlerinde çok basit birkaç farklılık içeriyor - ve bu farklılıklar içerisinde varolan bir "Lydia hissi" var. Her şeyin ötesinde, müziği bu yüzden tanımlamam imkansız, zira hiçbir şeye benzemiyor. Post-rock etkisi desen, var ama bariz değil; indie rock desen, gitar, bas ve genel hava belki, ama bariz değil.... dolayısıyla kendisine benzeyen bir grup Lydia ki, aslında bundan dolayı bu yazı biraz bocaladı. Ha, olmadığı bir şey varsa, o da kusurlu, zira albüm mükemmel. Bu kadar basit, alışması azıcık sor da olsa, albüm mükemmel. Alın, bulun, çalın, dinleyin, zira Illuminate, 2008'in en iyi albümlerinden ve bunu daha fazla kişinin bilmesi gerekli.

Artılar: Her şey.
Eksiler: Hiçbir şey.
Kimlere tavsiye edilir: Herkese. Alın bu albümü!

Lydia myspace:Lydiaspace

Illuminate albüm kadrosu:
Leighton Antelman: vokal, piyano
Steve McGraw: gitar
Craig Taylor: davul
Ethan Koozer: gitar
Mindy White: vokal, piyano
Evan Aranbul: bas




1. This is Twice Now
2. A Fine Evening for a Rogue
3. I Woke Up Near the Sea
4. Hospital
5. Fate
6. Sleep Well
7. Stay Awake
8. All I See
9. One More Day
10. ...Ha Yeah It Got Pretty Bad
11. Now the One You Once Loved is Leaving