Zombina and the Skeletones - Taste the Blood of Zombina and the Skeletones

Adrian H and the Wounds'un ilk (ve şu an itibariyle tek) albümünü incelerken "(Birisi) and the (Bişeyler)" şeklinde grup isimlerinden bahsederken, aslında sadece ismen bildiğim ve esasen çok hoşlaşmadığım Zombina and the Skeletones'u ortaya atmıştım. Gel zaman git zaman, geçenlerde şu anda incelediğim albümü bir dinlemeye karar verdim ve şu anda bu albümün müptelasıyım.

Efendim, Zombina and the Skeletones'un tamamen kendine özgü bir müzik yaptığını söylersem ancak bu atlasın pek çok yerinde geçen ve artık klişeleşmiş bir ifadeyi tekrarlamış olurum. Dolayısıyla, her zamanki gibi, içindeki etkileşimlere bölerek açıklamayı deneyeceğim: punk altyapısı üzerine surf rock, alternatif rock ve az buçuk hard rock ekliyorlar. Bu da, punk (hatta bazen pop punk) usulü basit riff'ler üzerine, bazen doo wop gibi türlere de uzanabilen ve esasen 70-80'ler usulü pop rock'ta duyabileceğiniz tip davul, minimalist ama zaman zaman oynak ötesi bas ekleyin.... Zombina Venus Hatchett'ın küçük haşarı kız vokallerini, horror punk usulü B tipi korku filmi etkisiyle yazılmış sözleri ekleyin ve post-punk'ın aldığı en özgün hallerden bir tanesini elde ediyorsunuz. Zombina and the Skeletones öyle bir şey.

Şimdi, aşağıya koyduğum albüm kapağına bakın. Bu kapak, Zombina and the Skeletones'un, bu albümdeki müziğini son derece güzel bir şekilde özetliyor. Fakat illa bir tanımda bulunmam gerekirse, tek kelimleyle "şirin" derim. "Şeker, tatlı, sevimli" gibi sözcükler, bu albümü en iyi özetleyenler. Hani içindeki zombiler ya da bazen trajik sözleri ("Sevdiğim tek çocuk beni kesip biçen adi herifti") bir kenara bıraktıracak kadar rahat, neşeli ve hatta pozitif enerji yükleyiveren bir müzik var ortada. Surf rock etkisinin getirdiği bir yaz tatili/deniz kenarı havası hakim albüme ve her saniyesiyle insana keyif veriyor desek yeridir.

Bütün albüm, sabahları izlediğiniz ve korku filmi konseptleriyle dalga geçen çizgi filmler havasında geçiyor. Ki, Schoolyard Heroes hesabı horror punk'ı fazla öne çıkartıp vahşet dehşet sözler yazmak yerine son derece yerinde kara mizah yedirdikleri şarkılarla öne çıkmayı tercih etmiş Zombina and the Skeletones. Klişeler, mizah, eski bilim kurgu/korku filmlerine göndermeler ve genel bir çizgi film yaklaşımı söz konusu yazılan sözlerde. Ki zaten müziğin de çoğunlukla çizgi film çağrıştırdığı düşünülürse, yakalanan havanın neden bu kadar neşeli olduğu kolayca açıklanabilir.

İşin ilginci, ben çok nadiren müziğini neşeli ya da pozitif seven bir adamım - hatta çevremdekilerin bir tabiri "evladım senin ruhun gotik!" şeklindedir. Fakat bu albüm bana inanılmaz derecede keyif veriyor. Fakat ilk etapta bu topluluğu es geçme sebebim, müziğe bazen fazla minimalist yaklaşmalarıydı: resmen, yaptıkları müziğin temel özelliklerini alıp, geri kalan kısmını tamamen bir kenara atarak kendilerini ortaya dökmeleri ilk başta beni rahatsız etmişti. Keza Zombina and the Skeletones cidden yaptıkları müziğin minimumu ile bu kadar efsane bir bileşke elde ettiyse, bir de eklentilerde bulunsalar ne yapacaklarını çok ama çok merak ediyorum cidden.

Artılar: Müziğin neşesi, çizgi film havası, verdiği inanılmaz keyif.
Eksiler: Yok öyle bir dünya.
Kimlere tavsiye edilir: Müzik seven ve keyif yaparken azıcık punk sosu seven herkese.

Zombina and the Skeletones resmi sitesi:Zombina and the Skeletones
Zombina and the Skeletones myspace:Zombina and the Skeletonespace

Taste the Blood of... albüm kadrosu
Zombina Venus Hatchett: lead vokal
Jonny Toyko: Bas, org, piyano, yardımcı vokal
Grim Outlook: gitar
Doc Horror: Gitar, bas, vokal, sözler
Kit Shivers: Davul



1. The Grave... and Beyond!
2. Nobody Likes You (When You're Dead)
3. Braindead
4. Leave My Brain Alone
5. Ape Man
6. Can't Break a Dead Girl's Heart
7. Meteorite
8. The Egyptian's Song
9. Christina
10. The First Kiss (Cuts Deepest)
11. Horror Highschool