1 Eylül 2011 Perşembe

Valley of the Sun - The Sayings of the Seers

Stoner doom garip bir tür, o kadarı bence gayet ortada bir gerçek. Zamanında, bu türle ilgili perspektifim tam oturmamışken yapılmış bazı yorumlarımın tersine, deneyim ve bilgi kazandıkça keşfettiğim özellikleri apayrı. Basitçe, stoner rock ve doom'u birleştiren bir müzik türü diyebilirim, ve Valley of the Sun da stoner doom'un yükselen yıldızları arasında (stoner yanı ise ağır basıyor.)

Aslında benim grupla tanışıklığım, grubun ilk EP'si olan Two Thousand Ten'in çıktığı zamana dayanıyor fakat o zamanlar daha bu türlere yeni yeni ısınıyordum. Esasen The Sayings of the Seers'a bakmış olma sebebim ise çok basit: Doommantia'daki Ed-itörüm elinde çok fazla albüm biriktiğini ve birkaç albümün acilen incelenmesi gerektiğini söyleyen bir e-mail attığında, ben iki albüm seçtim. İlki, Kamni'nin A.T.O.M.'uydu, diğeri de bu.

Fazla uzatmadan: bu beş şarkılık mükemmel (evet, mükemmel) EP'de sizi bekleyen tek bir şey var, o da doom sosu çok sonradan ortaya çıkan stoner rock. Şişman stoner tonlarında, hard rock bazlı riff'ler, gümbür gümbür bas, rock usulü davul ve son derece hoş bir vokal ile enerji dolu, insanı rahatça kaptırıp götürebilen bir müzik. Her şarkı bir öncekinden farklı, ve bu farkı birkaç dinleyişte değil, EP'yi daha ilk dinlediğinizde rahatça ayırt edebiliyorsunuz - zira şarkıların akışları son derece güzel ve kimlikleri ayrı ayrı.

Tabii ki bu demek değil ki Valley of the Sun harici bir şey dinliyormuş gibi bir düşünceye kapılmanız mümkün - tam tersine, grup, kendisine has bir-iki numarayı son derece güzel bir şekilde yediriyor ve sizi de rahatça alıştırıyor kendisine. Bunlardan ilki, zaten bu türün temelini oluşturan hard rock temelini çok güzel kullanıyorlar. Davullar, bilhassa, son derece öne çıkan bir unsur. Bunun yanında, lead gitarın solo atmanın yanında, arada ufak eklentilerle ana riff'lere eşlik etmesi var - bunu pek çok grup çok kullanıyor, fakat Valley of the Sun'ın kullanımı tam yerinde.

Aynı zamanda, stoner müziklerinin bir tarafı, genelde çöl havası yaratmaya uğraşır. Bunu çok çeşitli yapan var, fakat Valley of the Sun'inki garip bir çöl: albüm resmen yolda dinlensin diye yapılmış. İki tarafta çatlayan topraklar ya da bozkır bitki örtüsü, asfalt yol ve son derece hoş bir yolculuk var. Zaman zaman hızlanıyor zaman zaman yavaşlamış gibi geliyor (Mariner's Tale misal bu ikisini bünyesinde barındırıyor) ama her şekilde yol mevcut. Belki de grubun ismine uygun olması demeliyiz buna, zira cidden de güneşin eksik olmadığı vadilerde gidiyormuş hissi var. Ha, bu hissi yaratırken grubun aslında enstrüman hakimiyeti ve resmen riff ustalığına diyecek yok, o apayrı.

Ki çekinmeden bu albümü yılın albümleri arasında sayıyor olmamın sebebi de bu. Albüm kısa, evet, ve tek dezavantajı bu, haricinde ise resmen eforsuzca yaratılmış bir mükemmellik var. Riff ise riff, müzikse müzik, enerjiyse bitmez tükenmez, daha melodik/duygu yaratan anlarsa var, atmosferse atmosfer.... Valley of the Sun, daha bir tane ful albüm yapmamış olmasına rağmen, pek çok grubun birkaç albümde bulduğu kimliğe daha şimiden hakim ve son derece rahat. Ve sonuç olarak da sizi rahat hissettiriyor. Kaçırmayın derim.

Artılar: Kısa olması harici her şey.
Eksiler: Kısa olması harici hiçbi şey.
Kime tavsiye edilir: Rock mı dinliyorsun? Durduğun kabahat!

Valley of the Sun resmi sitesi: Valley of the Sunspace (resmi site yerine bu var)
Valley of the Sun bandcamp: Valley of the Suncamp

The Sayings of the Seers albüm kadrosu
Ryan McAllister: bas, vokal
Ryan Ferrier: gitar, vokal
Aaron Boyer - davul



1. Hearts Aflame
2. Deep Light Burns
3. Mariner's Tale
4. Aquarius
5. Riding the Dunes

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder