Deus Ex Machinae ve Jets'n'Guns Soundtrack Albümleri
Redeemer ve Overworld Albümleri
Sene 2010'u gösterdiğinde, Machinae Supremacy yepyeni bir albümle geri döndü, ve ismini de, A View from the End of the World olarak açıkladı. Albümün post-prodüksyon evresinde şarkı listesini forumlarında yayınlayan grup, hayranların sevinç çığlıkları ile karşılaştı. Son zamanların en başarılı/popülar anime/manga eseri Death Note'a gönderme yapan World Of Light/Shinigami ikilisi, grubun dünyadaki Call of Duty oyuncularına adadığı açık net belli olan Crouching Camper Hidden Sniper(ki adı da uzakdoğu filmi Crouching Tiger Hidden Dragon'dan alıntıdır), March of the Undead 4, Half-Life 2den bir bölüm adı olan Nova Prospekt... Beklenti, hele grubun yeraltından beri peşinden gelen kemik kitlesi ve sürekli genişleyen takipçileri düşünülürse, hayli yüksekti; e, Overworld'den sonra ne gibi bir numara ile gelebilirdi ki grup?
Machinae Supremacy ise, sanki bu beklentiye ve beklentinin içindeki şüphelere yumrukla yanıt verircesine, Redeemer'ı katlayacak mükemmellikte bir albümle, hidrojen bombası misali düşüverdi 2010'un piyasasına. Grubun ileri adım attığı söylenemezdi: daha çok sanki ileri doğru kıtaları aşan bir sıçrayışta bulundu. Ki bu lafımın da arkasında dururum: hem, bir süredir gözden düşmüş gibi gözüken SID tınılarına tam da Deus Ex Machinae ve Redeemer seviyeleri arasında duran bir dönüş yaptılar, hem çıkışlarındaki oyun manyaklıklarına daha beter sarıldılar, hem de olgunlaştılar. Evet, grubun zaten fazlasıyla olgun bir hali vardı, ama eğer Overworld'de grup yirmilerinin sonunda idiyse, A View from the End of the World'de ise 35 gibi bir tepe noktası yaşına geldiler diyebiliriz.
Efendim, albüm mükemmel. MaSu beklentileri karşılamıyor. Beklentileri kat be kat aşıyor. Groove ötesi sololar, bazen bana Henry Ranta'yı hatırlatacak derecede "canlı" ve kendi kimliğine sahip davullar, efsanevi gitar numaraları, Overworld'de bir kez duyulmuş olan SID soloları, duygusal iniş-çıkışlar.... ki grup duygu yükünü, önceki albümlerdeki coşku, gaz ve karanlığın ötesine taşıyarak yeni yükseltilere çıkmayı başarmış - Persona'nın içtenliğinden, One Day in the Universe'in power ballad etkileşimlerine, oradan Nova Prospekt'in isyanına ve oradan da Indiscriminate Murder is Counter-Productive'in katıksız eğlencesine kadar pek çok epik an var. Ufak bir dipnot, bu şarkı ismini, Overworld albümünün CD kutusunun içine yazılmış cümleden alıyor (ki cümlenin tamamı o zaten).
Albüm kusursuz. Basitçe, kusursuz. Dürüst, yerli yerine ama aynı anda cesur, oynaklıktan, duygusallıktan çekinmiyor, günün sorunları ile alakalı (The Greatest Show on Earth, mesela, internet nesli üzerine) ve her bakımdan grubun dünyaya sunduğu bir hediye gibi. Bulabileceğim tek kusur, grubun bir sonraki adımını kritik hale getirmesi, zira çıta bu albümde çok, çooook yüksek.
NOT: 10/3942304832423*4*23593*2094 (evet, sayılarla yetinmeyip kuvvet ekledim.... hayır, bunu alışkanlık haline getirmeyeceğim.)
A View from the End of the World albüm kadrosu:
Robert "Gaz" Stjärnström -vokal ve gitar
Jonas "Gibli" Rörling - lead gitar
Andreas "Gordon" Gerdin - klavye ve ritm gitar
Johan "Dezo" Hedlund - bas
Niklas "Nicky" Karvonen - davul
1. A View from the End of the World
2. Force Feedback
3. Rocket Dragon
4. Persona
5. Nova Prospekt
6. World of Light
7. Shinigami
8. Cybergenesis
9. Action Girl
10. Crouching Camper Hidden Sniper
11. Indiscriminate Murder is Counter-Productive
12. One Day in the Universe
13. The Greatest Show on Earth
14. Remnant (March of the Undead IV)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder