Walter Sickert and the Army of Broken Toys - Steamship Killers

Walter Sickert and the Army of Broken Toys, aslında neo-kabare olarak adlandırdığım müziğin sürekli iki-adım vals ritminden uzaklaşmayı başaran (tamamen olmasa da) ve bu müziği değişik şeylerle birleştiren bir topluluk. Misal Peculiar Pretzelmen Americana ile harmanlıyor, Circus Contraption sirk müzikleriyle ve hastalıklı bir espri anlayışıyla, Rohan Theatre Band bir çeşit Orta Avrupa melankolisi ve klezmer ile....

Walter Sickert ise, neo-kabarenin altyapısını alıp, apayrı şeylerle birleştiriyor bunu. Steamship Killers bu açıdan resmen kendisinden başka hiçbir şeye benzemeyen bir müzikle dolup taşıyor. Bundaki birincil etmen Sickert'ın kendine has vokali. Ancak Peculiar PRetzelmen'den M. Incroyable ile karşılaştırabileceğim bir tarza sahip: hep belirli bir aralıkta mevzubahis ses. Gürlüyor, yükseliyor, alçalıyor ama genellikle bir tür "orta seviye"de duruyor. Fakat, Sickert'ın vokali gerçekten son derece başarılı ve her saniye duygu yüklü. Öfkeden hüzne, oradan heyecana atlayan vokal her daim şekilden şekle giriyor ve insanı etkiliyor açıkçası.

Müziğe gelirsek. Müzik, çeşit bakımından zengin (ve çoğu Walter Sickert tarafından çalınan) bir enstrüman karambolünden oluşuyor. Karambol dediğime bakmayın, aynı anda bütün enstrümanları büyük bir uyum içerisinde ve şarkının havasına uygun olarak oturtmayı başarmak aslında zor iştir: misal, alakasız bir türde de olsa, prog rock grubu Magellan'ın en büyük sorunu bu uyumu yakalayamayıp enstrüman ekledikçe daha çok "ses" üretmesidir. Zaman zaman buna kaçılmadığını söyleyemeyeceğim (No Room ve Off With Her Head!!! gibi) fakat enstrüman karambolü ve seçici olarak kakofoni kullanımı çok güzel sonuçlara gitmeyecek diye bir kural yok, ve zaten Walter Sickert and the Army of Broken Toys bu konuda son derece başarılı.

Enstrüman çeşitliliği için aslında apayrı bir paragraf ayırmak lazım fakat sadece aşağıdaki albüm kadrosu kısmına bakmanız, kullanılan enstrümanların bolluğunu görüp, müziğin yakaladığı uyumun ve seviyenin imkansızlığını daha iyi anlayabilirsiniz. Bu kadar enstrümanı kullanıp (tabii ki her şarkıda değil, o ayrı) yine de bu kadar akışkan ve her şarkısı kendi kimliğine sahip bir albüm yapmak zor zenaat. Hele de boş çıkartmayan bir albümse bu, ki, SteamShip Killers öyle bir albüm. Boş yok, ve her şarkı kendi havasına, kendi kimliğine sahip ve çok rahatça ağza takılıyorlar. Bir nakarat, bir söz, bir vokal melodisi, günlerce dilinizde dolanabilir benden söylemesi.

Şarkılar rahatça giden ve çok da ezanı uzatmayan cinsten. Albümün ağır ilerlediği yerler de var, şarkıların duygusal ve yavaş geliştiği de. Aslında şarkılarda bazen bir zaman kırılması oluyor: normal uzunlukta şarkılar kısa, kısa şarkılar çok daha uzun gelebiliyor ve her seferinde bu dinleyiciyi (en azından beni) şaşırtıyor. Bunda temponun fazlasıyla düşebilmesi (No Room), alıp başını yürümesi (Cataclysm) ya da in-çık yapması (Off With Her Head!!!) bu durumda etkili.

Sonuçta neden Walter Sickert and the Army of Broken Toys? Çünkü adamları "Kenarda Köşede Kalanlar" etiketi ile kategorize ederken içim acıyor. Johnny Hollow tabiri ile, "plastik pop zombileri"nin deli gibi tanındığı bir dünyada gerçekten güzellik yaratabilenlerin kenarda köşede kalması.... işte bunun için, alın bu albümü, ya da grubun bandcamp'inden dinleyin, pişman olmayacaksınız.

Artılar: Müzik, vokal, oynaklığından hüznüne, oradan öfkesine duygu yüklü olması ve rahat alışılması.
Eksiler: Yok.
Kime tavsiye edilir: Herkese?

Walter Sickert and the Army of Broken Toys resmi sitesi: http://www.armyoftoys.com/
Walter Sickert and the Army of Broken Toys myspace:http://www.myspace.com/armyoftoys
Steamship Killers bandcamp: http://armyoftoys.bandcamp.com/album/steamshipkillers

Steamship Killers albüm kadrosu:
Walter Sickert: vokal, gitar, piyano, bozuk para tefi (bozuk para sektiren tef, evet), zil, bebek oyuncağı (see'n'say), oyuncak piyano, davul pedalı, ele sığan perküsyon, çeşitli oyuncaklar, mızıkamsı bir enstrüman olan kazoo, ciyaklayan her şey (aynen çevirdim bu kısmını)
Edrie: vokal, akordeon, melodika, ziller
Mike Leggio: kontrabas
Jojo Lazar: tenor ukelele
Kevin Corzett: klarnet
Meff: gitar, bıyık (tekrar, aynen yazıyorum)
Rachel Jayson: viyola, keman
Torrence "TJ" Horn: davul
Mali Sastri: "Feathers" şarkısında vokal



1. A Friend in Goddamn
2. Cataclysm
3. PlanetKiller
4. No Room
5. Sam Hall
6. Heroin Pig
7. Sea Song (Mare Carmen)
8. Pale Horse
9. Revenge of the Rats
10. Hole in the Boat
11. Feathers
12. Off with Her Head!!!
13. ViktaGraph