Zombie Ghost Train, şu an itibariyle (aman ne sürpriz) dağılmış bir grup ve Glad Rags & Body Bags de grubun ikinci albümü - yani şu anda, bu yazı grubun kariyerini tam ortaladı denebilir. İcra ettikleri tür ise, en hasından psychobilly diyebilirim. Slap usulü çalınan kontrabasın kemik tıkırdamalarını andıran sesine, eski usül, rockabilly stili gitarlar ve rockabilly'ye ufaktan punk yedirmiş davullar eşlik ediyor. Bu açılardan Zombie Ghost Train'in çok ayrıksı olduğu söylenemez.
Yalnız, vokal tamamen gothabilly çıkışlı - deathrock, darkwave gibi türlerden bekleyeceğiniz usül duygudan arınmış, hafif genizden gelen ama müziğin üzerinde şık durmuş vokallerle karşı karşıyayız. Vokaller her türlü şarkıya ki, grubun şarkıları standart psychobilly klişeleriyle neler yapılabileceğini ortaya koyarcasına çeşitli, gayet güzel oturmasını biliyor ve vokalin önemli yeri olan bir türde bu çok güzel bir artı.
Bir diğer artı, Glad Rags & Body Bags içindeki çeşni şarkılar. Nasıl derseniz, misal, açılışı yapan ve albümle aynı ismi taşıyan şarkı enstrümental bir giriş ve, önce basit bir gitar partisyonu ile açılıp, sonradan ona kontrabas ekliyor. Sonra da davullar, ve buraya kadar kulağa standart gibi geliyor olabilir fakat, basit bir davul ritminin bile şarkının havasını/temposunu/ruhunu nasıl değiştirdiğini gösteren efsane bir giriş şarkı. Buna benzer bir tane daha enstrümental geçiş şarkısı bulunuyor, ki o da Zombie Beach ve o da bir surf rock şarkısı zaten.
Şarkılar genelde yüksek tempolu, eğlenceli, eşlik edilesi ve gayet rahat ritm tutturası. R.I.P., Graveyard Queen, Buried Next to the King, Dark Times bunlarin hepsi yüksek tempolu ve insanı eğlendiren şarkılar. Onlardan daha yavaş olan Black, White & Dead, Night Time Crawling ve Girl U Want da felaket eğlendirebiliyor fakat, bu iki gruptan da bağımsız olan iki şarkı var ise onlar da Alone ve You're My Baby. Alone zaten bir nev-i hüzün balladı, dolayısıyla temposunun yavaşlığı ona felaket bir artı yüklüyor.
You're My Baby'ye gelince... bu şarkı, benim psychobilly türüne ilgi duymamı sağlayan her ögeyi barındırıyor. Eski usül bir rock ballad'ı, şarkıyı söylenenin sevgilisine nasıl itibar ettiği üzerine, ve tek kelimeyle muhteşem. "Bir dolarım var biriktirdiğim / kötü bir gün için saklamıştım / herkes ödeme vakti gelmiş faturalarla benim peşimde / ama banka beni yakalamazsa o doları sana harcayacağım / çünkü bebeğimsin sen." dendiğinde içiniz gidiyor ve şarkının bir taraftan taşıdığı o viski ve sigara dumanı kokan bar salonu havasını kolayca duyabiliyorsunuz.
Ki aslında psychobilly gruplarının bazen unuttuğu şey atmosfer yaratmak ki, Zombie Ghost Train bu konuda pek çoklarından daha başarılı diyebiliriz. Şarkıların duygusal yükü fazla ve her ne kadar hiçbir zaman abartı bir duygusallığa kaymıyor da olsalar, insanı eğlendirmekten tutun da sinsi sinsi kıkırdatmaya kadar gidebilen sözler ve şarkılarla çıkagelmiş bu üçlü.
Ha bir tane negatif yönleri yok değil: punk ruhları ağır basan anlar (Buried Next to the King ve Dark Times özellikle) bazen albümün geneline uyum sağlayamamış gibiler. Bunun yarattığı tek sıkıntı bazen akışı bozması ve, ne yalan söyleyeyim, bazı şarkıların fazla akılda kalıcı olmaması - ama bu pek çok albüm için geçerli, ufak, Zombie Ghost Train'dekileri hakiki zombie yapan bir unsur.
Sonuç mu? Glad Rags & Body Bags tam bir psychobilly şaheseri.
Artılar: Her şey.... neredeyse.
Eksiler: Hiçbir şey... neredeyse. Tamam, Buried Next to the King.
Kimlere tavsiye edilir: Özellikle horror punk ve psychobilly severlere tavsiyedir zaten, geri kalanlar da bakmalıdır.
Zombie Ghost Train MySpace: Zombie Ghost TrainSpace
Glad Rags & Body Bags kadrosu:
Dr. Arkoff: Vokal ve gitar
Aaron Mol: kontrabas ve yardımcı vokaller
Azza T: davul ve perküsyon
1. Glad Rags & Body Bags
2. R.I.P.
3. Dark Times
4. Graveyard Queen
5. Black, White and Dead
6. Deadcat Rumble
7. Girl U Want
8. Alone
9. Night Time Crawling
10. Zombie Beach
11. Gone
12. Buried Next to the King
13. You're My Baby
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder